Stress tijdens een gesprek. Wat gebeurt er dan in je lichaam? Word je rood in je hals, transpireer je onder je oksels, raakt je keel ingeklemd, krijg je een drukkend gevoel op je borst, voel je lood in je schoenen of juist zware schouders? Eigenlijk maakt het niet uit, wat je voelt. Het is niet fijn, als je eigen lichaam zó met je op de loop gaat. Toch kun je hier ook anders tegen aan kijken. Deze lichaamssignalen kun je namelijk positief gebruiken. Je doet dat door je irritatie om te zetten in energie.
Ik voel de stress in mijn buik
Als ik zelf spanning voel, dan ziet het patroon er ongeveer als volgt uit. Iemand triggert me. Hij doet iets of laat iets, wat volgens mij niet passend of correct is. Dat voel ik meestal in mijn buik. Ik krom dan mijn schouders. Dat is voor mij z’n typische ‘ik-ben-hard-aan-het-werk’ houding. Dan stijgt bij mij de spanning. De kans is dan heel groot dat ik me helemaal richt op de inhoud. De echte verbinding met de mensen om me heen verlies ik.
Mild zijn
Ik heb geoefend om hier mee om te gaan. Om niet direct te reageren wanneer ik dit ervaar. Ik laat de trigger dus toe in mijn buik en ook de kromming in mijn rug. Ik ga even mee en ben mild voor mezelf. Ik realiseer me, ‘aha, hier word ik getriggerd’.
Weerstand verdampt
Vervolgens reageer ik hierop door vanuit mijn buik adem te halen en mijn rug te rechten. Dat brengt rust. Het creëert letterlijk ruimte. Ik kom uit de ‘hard-werken’ positie en ben erdoor meer ontspannen. Ik voel mildheid naar mezelf en naar de mensen om me heen.
Het is dan pas, dat ik met woorden reageer. In die reactie is geen debat meer terug te horen. Verdampt is de weerstand die ik ten opzichte van de ander voel.
Tijd genoeg
Misschien denk je dat het een eeuwigheid duurt voordat ik reageer, maar de praktijk is compleet anders. Ik heb meer dan tijd genoeg hiervoor. Ik ben het zélf die me opjaagt om snel te reageren. Eigenlijk heb ik meer dan voldoende tijd om deze lichaamsexercitie te maken.
Als je bij stress het warm krijgt
‘Ja, maar ik voel geen pijn in de buik’, denk je misschien. ‘Ik krijg het warm. Wat doe ik dan?’
Ook nu geldt weer dat je je op de eerste plaats niet verzet. Je merkt dat je warm wordt en je denkt: ‘aha, daar is het weer.’ Vervolgens voel je even mee met die warmte. Je laat de warmte toe. Daarna onderneem je een actie waarmee je die warmte laat verdampen. Je zou je een koele wind kunnen verbeelden. Je kunt ook je buikademhaling verdiepen. Je stelt je voor dat met elke uitademing een beetje van die warmte verdwijnt.
Je verlaagt spanning
In plaats van opgefokt te raken door de reactie van je lichaam, verlaag je zo de spanning die je voelt. Sterker nog. Door het signaal van je lichaam voel je dat je op een verkeerd pad zit. In plaats van door te rennen, vertraag je. Je creëert ontspanning. Vanuit die ontspanning vervolg je het gesprek.
Je gebruikt zo je lichaam als extra kracht. Het is een vorm van reframen. Van een probleem maak je een kans.
Wat je zelf kunt doen
Je kunt dit zelf als volgt toepassen:
- Bepaal de lichaamsreactie die bij jou het meest voorkomt.
- Bedenk een manier om die mild om te buigen en te laten ‘verdampen’.
- Oefen hiermee in je dagelijkse gesprekken.
De alchemist
In het wereldberoemde boek ‘de Alchemist’ beschrijft de auteur Paolo Coelho de trektocht van de jongen Santiago. Hij komt op allerlei plekken, doet de meest uiteenlopende dingen en hij krijgt een veelheid aan adviezen van mensen om hem heen. Maar de schat vindt hij niet. Totdat hij weer thuis is en bij toeval ontdekt dat de schat er gewoon al was. Vlak bij zijn eigen voordeur.
Wat voor Santiago geldt, geldt ook voor jou als leidinggevende. Je hoeft niet ver te gaan reizen om op zoek te gaan naar waar je verschil maakt. Dat doe je namelijk in alle interacties die je elke dag hebt. Zovele heb je er elke dag. Het helpt dan enorm, als je je eigen lichaam hierbij als extra kracht gebruikt.
Lees ook
Zo kun je als leider meer jezelf zijn – 4 bijzondere stappen
Hoe je triggers omvormt en voorkomt dat je impulsief reageert
Hoe je weerstand kunt laten verdampen
Foto: Lili Banse
