Hoe kun je iemand helpen om stappen te zetten in verbindend leiden, als hij onbewust onbekwaam is. Een ding is duidelijk: overtuigen helpt niet. Je hebt een andere benadering nodig.
Ik ken dat gevoel heel goed. Je bent enthousiast om vanuit verbinding te leiden. Je ervaart hoe je samen tot uitkomsten komt die je alléén van tevoren nooit had kunnen bedenken. Je ziet mensen om je heen groeien. Je maakt de beweging die je beoogt. Je bent zelf meer ontspannen en echt present. Je geniet ervan. Dit gun je anderen ook.
Maar wat als iemand dat zelf niet als een uitdaging ziet? Hoe kun je hem niettemin helpen om toch stappen te zetten in de richting van verbindend leiden?
Het verschil tussen onbewust onbekwaam en bewust onbekwaam
Cruciaal daarbij is het verschil tussen bewust onbekwaam is en onbewust onbekwaam.
Onbewust onbekwaam | Bewust bekwaam |
|
|
Dit is dan van belang om in je achterhoofd te houden:
Als iemand nog niet inziet dat hij wat te leren heeft (onbewust onbekwaam), dan heeft het geen enkele zin om met tips te komen. Ook overtuigen werkt niet, evenmin als het voorhouden van allerlei positieve voorbeelden. Je zult zien dat er vrijwel altijd een ‘ja, maar…’ volgt. Je komt zo geen stap verder.
De opening ligt bij zelfreflectie
De opening ligt om de ander op weg te helpen om te reflecteren op z’n eigen overtuigingen, gedrag en de effecten ervan. Dat vraagt van je dat je heel subtiel luistert naar waar hij op dat moment in zijn overtuiging staat. Ziet ie elke opmerking van je als kritiek of voelt hij wel al een beetje aan dat hij nog wat te leren heeft?
Dus: ‘Hé, het zou goed voor je zijn om ook die tips van Frans Wilms te lezen’, is dus vaak niet de beste suggestie… In het beste geval (?) doet hij je een plezier en meldt zich aan om vervolgens geen enkel mailtje te openen.
Forceer niet de deur, maar wacht tot ie op een kier staat
In plaats daarvan past mildheid en geduld bij je. Ga de deur niet forceren, maar ben attent op momenten dat de deur op een kier staat. Momenten waarop je verkennende en verdiepende vragen kunt stellen om de bewustwording te stimuleren. En dan kan er zo maar eens blijken dat de deur opengaat en er ruimte voor meer komt.
Zodra dat het geval is, merk ik altijd weer opnieuw hoe effectief dan een ‘360 graden feedback’ kan zijn. Heel vaak is dat het kantelpunt. Vaak krijgt iemand bij zo’n feedbackmomenten complimenten, maar tegelijkertijd de nodige aandachts- en verbeterpunten. De reflectie daarop is meestal het begin van de volgende fase. Vanaf dat moment kun je aan de slag om de ander op weg te helpen om te gaan oefenen en zich verbindend leiden eigen te maken.
En ja, je kunt hem dan attenderen op mijn tips 😉
Samenvatting
Als de ander onbewust onbekwaam is, ga dan niet overtuigen, maar stel verkennende en verdiepende vragen. Kies momenten dat de deur op een kier staat. Ben mild en heb geduld. Zie de 360-graden feedback als een opmaat voor de volgende fase.
Lees meer
Vijf leidende uitdagingen op weg naar verbindend leiderschap