We zijn allemaal leiders. Op onze eigen manier hebben we immers allemaal invloed op de energie van onszelf en op die van de mensen om ons heen. Maar, hoe doe je dat? Op welke manier geef je invulling aan je leiderschap? Het is een vraag die voor ieder van ons geldt, of je nu medewerker, vrijwilliger, ouder, cliënt of bestuurder bent…
Wacht je af totdat anderen vertellen wat je moet doen, dan ben je meer een volger. Je hoort bij de bureaucraten wanneer je eerst naar de regels kijkt.
Een opmerking als ‘de procedures zijn nu eenmaal zo’ is voor jou dan heel vertrouwd. Het kan ook zijn dat je de voorkeur geeft aan het conservatieve kamp. Daar hoor je ‘zo hebben we het nog nooit gedaan’ en ‘hoe kunnen we houden wat we nu hebben?’. Tot slot zou je ook nog een plek kunnen vinden bij de groep die geen vertrouwen heeft. ‘Dat hebben we al eerder geprobeerd’ en ‘dat zal toch niet werken’ zijn dan gevleugelde zinnen.
Ik wil er geen misverstand over laten bestaan. Je kunt kiezen voor de positie van de volger, de bureaucraat, de conservatief of degene die er geen vertrouwen in heeft. Wat je keuze ook is, je zult er invloed mee uitoefenen op de energie van jezelf en op die van anderen. Daarmee ben je dan ook absoluut een leider. Maar je begrijpt al waar ik naar toe wil… Het is niet het soort leiderschap waar we vanuit Radar naar streven.
Een leider die echt beweging tot stand brengt combineert drie werkwoorden: zien, begrijpen en durven. Ben je zo’n leider dan zie je wat nodig is. Dan begrijp je de onderliggende krachten die een rol spelen in de situatie waarin je je bevindt. Vervolgens heb je de durf om een actie in te zetten, om een beweging ten goede tot stand te brengen. Wat anderen vinden en de geldende regels zijn voor jou dan geen excuus om stil te blijven zitten. Je vertrouwt op de kracht van jezelf en de mensen om je heen. Je blijft niet hangen in hoe het nu is, maar maakt een weloverwogen stap naar een situatie die je nog niet kent.
Dat is het soort leiderschap dat we bij Radar graag zien en waarvan ik met trots kan zeggen: ‘Daar hebben we er zoveel van!’.
Ik zie het bij Peggy. Ze komt bij een gezin met een behandelindicatie op zak. Ter plekke constateert ze dat er op dat moment heel iets anders nodig is. Ze weet vervolgens de handen op elkaar te krijgen voor een eigen-kracht-conferentie. Met tal van betrokkenen worden samen met het gezin vervolgacties ingezet. Bij mijn bezoek vertellen vader en moeder me er vol trots over.
Ik zie het bij Elsegreet. Bijna twee jaar geleden is ze samen met cliënten als begeleidster gestart op een kinderboerderij. Met kleine stapjes voorwaarts bouwt ze samen met de vele vrijwilligers die betrokken zijn bij deze boerderij aan een prachtige leefwereld, waarin iedereen er toe doet.
Ik zie het bij Anita. Al jaren vraagt ze om experimenteerruimte. Als hoofd weet en voelt ze dat het anders en beter kan. Nu geeft ze leiding aan ons experiment in Brunssum, waarin onze medewerkers zich samen afvragen hoe ze de nieuwe toekomst het beste vorm kunnen geven. Tijdens de derde gezamenlijke bijeenkomst ben ik er bij. Ik hoor de rapportages van de verschillende werkgroepen. Ter plekke zie ik al weer nieuwe Peggy’s, Elsegreet’s en Anita’s opstaan…
We hebben invloed op elkaar, of je nu medewerker, vrijwilliger, ouder, cliënt of bestuurder bent… We steken de mensen om ons heen met onze houding en ons gedrag aan. Het wordt een heel mooie lente, wanneer we dat op z’n Peggy’s, Elsegreet’s en Anita’s doen.
Wat je verder kunt doen
- Ken je collega’s voor wie dit artikel heel bruikbaar zou kunnen zijn? Stuur hen dan de link van dit artikel door.
- Heb je feedback of suggesties voor mij of voor medelezers, gebruik dan het commentaarveld onder het artikel om je reactie te geven.
Samen maken we van verbindend leiden de hoofdstroom!
